Expeditie Cast Members
Door: Nadia
19 Juli 2014 | Frankrijk, Torcy
Eindelijk goed weer, maar de enige plek om ervan te genieten is op het dak. Heb er eergisteren ook een tijdje gezeten, best oké, op het uitzicht na. Helaas hebben we niet de mogelijkheid om even een verfrissende duik te nemen, we mogen blij zijn dat we gratis gebruik kunnen maken van (het trage) wifi in de lobby.
De verschillen tussen de hotels waar de cast members verblijven zijn echt te groot, ik zou natuurlijk ook liever in een viersterrenhotel (inclusief zwembad!) verblijven, maar ik hoef niet te betalen voor wifi, wat anderen dan weer wel moeten.
Ik ben zojuist de lobby ontvlucht, wat een verschrikkelijk ongezellige plek is dat. Niet dat onze kamer veel aangenamer is, ik moet nog steeds wennen aan die vreemde geur die hier hangt. Mijn kamer genootje vindt het een aangename binnenkomst geur, dus misschien is het wel de inhoud van de zak Winston die in onze kamer rondslingert. Ze rookt zo veel, opzich heb ik daar geen moeite mee, als ze het maar buiten de kamer doet. Waar ik echter wel moeite mee heb is dat ze overal een mega puinhoop van maakt en niks opruimt. Geloof het of niet, maar zelfs ik ruim op.
Donderdag zijn ze dan eindelijk onze kamer komen poetsen, vooral de badkamer was toe aan een stevige schoonmaakbeurt. Guess what; nadat mijn kamer genootje een douche had genomen zag de badkamer er al weer zo uit alsof er niets gepoetst was. Très sale, echt niet te geloven. Misschien geeft ze niet zo veel om hygiëne, ze laat de afwas ook altijd aan mij over. Verder is ze heel aardig hoor, we kunnen ook wel lachen met elkaar. Of ik in ieder geval om haar, aangezien ze wel tien keer per dag ergens tegenaan loopt. Ze heeft twee dagen terug overigens zelf bevestigd dat fransen arrogant zijn en menen alles beter te weten.
Gisteravond toen ze terug was van het werk ging ze even roken, eenmaal zittend op de rand van het raam zei ze "you know what would be perfect now? A joint". Ik heb geantwoord dat ik niet rook, geen joints, geen sigaretten, helemaal niks. "You're a bad Dutch Nadja, you don't go camping, you don't smoke.. you're a bad example" zei ze op een teleurgestelde toon. Ik voldoe niet aan de verwachtingen die ze had van nederlanders, gezien de stereotypes. Prima.
Caroline en ik hebben een missie: de zomer overleven. Ze legde gisteren al een verband tussen expeditie robinson en ons leven hier. Wij moeten ook maar zien te overleven, en ergens heeft ze wel gelijk. De vrije dagen zijn er te weinig, en de rest van de tijd besteden we vooral aan slapen.
Best vermoeiend, de komende zes dagen aan een stuk werken. Oftewel; rennen op des chaussures de sécurité: schoenen ontworpen om je voeten de het gevoel te geven alsof je de hele avond op hakken hebt staan dansen. Aan het eind van de avond lopen we allemaal alsof we dronken zijn.
Gotta love the shoes..
Het werk zelf is opzich best oke, alhoewel ik soms denk dat ik andermans werk sta te doen. De sfeer is in ieder geval heel goed; dansen, zingen, schreeuwen en feestjes bouwen behoren tot een normale werkdag, dit zorgt voor een unieke sfeer die je een geen enkel ander bedrijf zult terug vinden.
Wat wel jammer is; ik krijg geen fooien, terwijl ik wel de tafels moet schoonmaken, klaarmaken en soms trappen op moet met mega dienbladen op mijn schouder. Jammer, dat geld gaat naar degene die achter de kassa staat (of die nu hard heeft gewerkt of niet).
Mijn Spaanse collega Marta waarschuwde hier al voor; hoe harder wij werken, hoe meer de anderen daarvan profiteren. Stomme fransen.
Ik heb laatst bijna het hele achterste stuk schoongemaakt, de jongen wat daar stond zei "ah you're so lovely" en een kwartier later kreeg ik zijn fooi. Waarschijnlijk omdat ik simpelweg zijn werk heb gedaan.
De meeste collega's zijn echt heel aardig en niet te beroerd om iets te herhalen, maar sommigen verliezen hun geduld als ze iets twee keer moeten uitleggen. Eikels, ik probeer het op z'n minst. Mijn frans is ook niet perfect en met al die schreeuwende kinderen in het restaurant versta je elkaar soms gewoon slecht. Daarbij komt nog dat een aantal collega's Frans met een spaans accent spreekt of binnensmonds wat mompelt.
Er is een vraag die me de hele avond gesteld wordt; "ça va (Nadja)?". Goed bedoeld waarschijnlijk, maar als ik zou antwoorden dat het slecht gaat zouden ze ook doorlopen.
Ça va, iets wat elke fransman je uit beleefdheid, maar met enige desinteresse vraagt. Niet allemaal hoor, sommigen zijn zo aardig om ook echt een praatje met me te maken. Tegen de rest zeg ik "oui, ça va (bien)" , wat naast d'accord mijn nieuwe standaard antwoord is geworden.
De verschillen tussen de hotels waar de cast members verblijven zijn echt te groot, ik zou natuurlijk ook liever in een viersterrenhotel (inclusief zwembad!) verblijven, maar ik hoef niet te betalen voor wifi, wat anderen dan weer wel moeten.
Ik ben zojuist de lobby ontvlucht, wat een verschrikkelijk ongezellige plek is dat. Niet dat onze kamer veel aangenamer is, ik moet nog steeds wennen aan die vreemde geur die hier hangt. Mijn kamer genootje vindt het een aangename binnenkomst geur, dus misschien is het wel de inhoud van de zak Winston die in onze kamer rondslingert. Ze rookt zo veel, opzich heb ik daar geen moeite mee, als ze het maar buiten de kamer doet. Waar ik echter wel moeite mee heb is dat ze overal een mega puinhoop van maakt en niks opruimt. Geloof het of niet, maar zelfs ik ruim op.
Donderdag zijn ze dan eindelijk onze kamer komen poetsen, vooral de badkamer was toe aan een stevige schoonmaakbeurt. Guess what; nadat mijn kamer genootje een douche had genomen zag de badkamer er al weer zo uit alsof er niets gepoetst was. Très sale, echt niet te geloven. Misschien geeft ze niet zo veel om hygiëne, ze laat de afwas ook altijd aan mij over. Verder is ze heel aardig hoor, we kunnen ook wel lachen met elkaar. Of ik in ieder geval om haar, aangezien ze wel tien keer per dag ergens tegenaan loopt. Ze heeft twee dagen terug overigens zelf bevestigd dat fransen arrogant zijn en menen alles beter te weten.
Gisteravond toen ze terug was van het werk ging ze even roken, eenmaal zittend op de rand van het raam zei ze "you know what would be perfect now? A joint". Ik heb geantwoord dat ik niet rook, geen joints, geen sigaretten, helemaal niks. "You're a bad Dutch Nadja, you don't go camping, you don't smoke.. you're a bad example" zei ze op een teleurgestelde toon. Ik voldoe niet aan de verwachtingen die ze had van nederlanders, gezien de stereotypes. Prima.
Caroline en ik hebben een missie: de zomer overleven. Ze legde gisteren al een verband tussen expeditie robinson en ons leven hier. Wij moeten ook maar zien te overleven, en ergens heeft ze wel gelijk. De vrije dagen zijn er te weinig, en de rest van de tijd besteden we vooral aan slapen.
Best vermoeiend, de komende zes dagen aan een stuk werken. Oftewel; rennen op des chaussures de sécurité: schoenen ontworpen om je voeten de het gevoel te geven alsof je de hele avond op hakken hebt staan dansen. Aan het eind van de avond lopen we allemaal alsof we dronken zijn.
Gotta love the shoes..
Het werk zelf is opzich best oke, alhoewel ik soms denk dat ik andermans werk sta te doen. De sfeer is in ieder geval heel goed; dansen, zingen, schreeuwen en feestjes bouwen behoren tot een normale werkdag, dit zorgt voor een unieke sfeer die je een geen enkel ander bedrijf zult terug vinden.
Wat wel jammer is; ik krijg geen fooien, terwijl ik wel de tafels moet schoonmaken, klaarmaken en soms trappen op moet met mega dienbladen op mijn schouder. Jammer, dat geld gaat naar degene die achter de kassa staat (of die nu hard heeft gewerkt of niet).
Mijn Spaanse collega Marta waarschuwde hier al voor; hoe harder wij werken, hoe meer de anderen daarvan profiteren. Stomme fransen.
Ik heb laatst bijna het hele achterste stuk schoongemaakt, de jongen wat daar stond zei "ah you're so lovely" en een kwartier later kreeg ik zijn fooi. Waarschijnlijk omdat ik simpelweg zijn werk heb gedaan.
De meeste collega's zijn echt heel aardig en niet te beroerd om iets te herhalen, maar sommigen verliezen hun geduld als ze iets twee keer moeten uitleggen. Eikels, ik probeer het op z'n minst. Mijn frans is ook niet perfect en met al die schreeuwende kinderen in het restaurant versta je elkaar soms gewoon slecht. Daarbij komt nog dat een aantal collega's Frans met een spaans accent spreekt of binnensmonds wat mompelt.
Er is een vraag die me de hele avond gesteld wordt; "ça va (Nadja)?". Goed bedoeld waarschijnlijk, maar als ik zou antwoorden dat het slecht gaat zouden ze ook doorlopen.
Ça va, iets wat elke fransman je uit beleefdheid, maar met enige desinteresse vraagt. Niet allemaal hoor, sommigen zijn zo aardig om ook echt een praatje met me te maken. Tegen de rest zeg ik "oui, ça va (bien)" , wat naast d'accord mijn nieuwe standaard antwoord is geworden.
-
20 Juli 2014 - 18:36
Gerry:
Ha Nadia,
Even een reaktie uit het zeer natte Chamonix maar het zal bij jou nu ook wel regenen denk ik.
Het is dus best veel en lang werken op die veiligheidsschoenen maar toch ook heel erg leuk qua sfeer en dat is natuurlijk toch wel heel belangrijk zo niet het belangrijkste. Hoe gaat de communicatie met de klanten? Zijn het veel Fransen of toch ook heel veel andere Nationaliteiten? Wat mij hier toch wel verbaasd dat in een grote winkel jonge meisjes (personeel) heel slecht Engels spreken en zich veel beter in het Frans kunnen redden terwijl ik dan denk dat ze toch op z'n minst Engels op school zouden moeten krijgen.
Merk jij daar ook iets van of valt dat reuzemee? En heb je ook al veel Disneyfiguren gezien of valt dat wel mee in het café. Is er ook veel personeel dat er al heel lang werkt of wordt er veel met tijdelijke krachten gewerkt? Heb je ook contact met meisjes die op andere plaatsen in het park werken of niet? Krijg je ook iets mee van Disney achter de schermen en heb je nog wat tijd over om van het park te genieten?
Probeer er een hele leuke tijd van te maken en tot horens weer.
Groetjes,
Peter, Gerry, Janneke en een zeer verkouden Nick -
08 Augustus 2014 - 15:25
:
Heeey,
Sorry voor de mega late reactie!! Die schoenen zijn verschrikkelijk, niet alleen omdat ze zo lelijk zijn maar daarbij maken ze het werk wel extra zwaar. De sfeer is gelukkig echt heel goed, zo anders dan bij de hema! Hahah
Het zijn voornamelijk Fransen, Engelsen, en Spaanse mensen die in het restaurant komen eten. Oh de meeste van mijn collega's spreekt gebrekkig Engels. Ik word dan ook vaak als tolk ingeschakeld door ze. Je hebt hier twee soorten contracten ; CDD (contrat durée determinée) DCI (contrat durée indeterminée). Dus voor bepaalde en voor onbepaalde tijd. De meesten hebben geloof ik een CDD, net zoals ik. Er zijn maar een paar zomerhulpjes, de rest werkt er wel al langer (maar soms ook maar tot een bepaalde tijd, vandaar CDD).
Ik krijg veel mee van achter de schermen, heb geloof ik bijna alles gezien! Er is zelfs een plek 'Cast Memberland', speciaal voor ons, als wij vragen hebben etc. Tijd om van de parken te genieten heb ik niet veel, heb altijd 2 vrije dagen in de week, maar dan moet er wel iemand zijn die ook vrij heeft natuurlijk. Daarnaast mogen wij pas na 14h00 het park op (i.v.m. de drukte). Maar daar hoor je me niet over klagen:), dit is echt een groot voordeel want de entree is natuurlijk gratis voor Cast Members.
Ook krijgen we kortingen in restaurants en boetiekjes, heel leuk!
Ik hoop dat jullie een leuke vakantie gehad hebben, neem aan dat jullie inmiddels weer terug zijn.
Liefss Nadia
-
08 Augustus 2014 - 15:25
:
Heeey,
Sorry voor de mega late reactie!! Die schoenen zijn verschrikkelijk, niet alleen omdat ze zo lelijk zijn maar daarbij maken ze het werk wel extra zwaar. De sfeer is gelukkig echt heel goed, zo anders dan bij de hema! Hahah
Het zijn voornamelijk Fransen, Engelsen, en Spaanse mensen die in het restaurant komen eten. Oh de meeste van mijn collega's spreekt gebrekkig Engels. Ik word dan ook vaak als tolk ingeschakeld door ze. Je hebt hier twee soorten contracten ; CDD (contrat durée determinée) DCI (contrat durée indeterminée). Dus voor bepaalde en voor onbepaalde tijd. De meesten hebben geloof ik een CDD, net zoals ik. Er zijn maar een paar zomerhulpjes, de rest werkt er wel al langer (maar soms ook maar tot een bepaalde tijd, vandaar CDD).
Ik krijg veel mee van achter de schermen, heb geloof ik bijna alles gezien! Er is zelfs een plek 'Cast Memberland', speciaal voor ons, als wij vragen hebben etc. Tijd om van de parken te genieten heb ik niet veel, heb altijd 2 vrije dagen in de week, maar dan moet er wel iemand zijn die ook vrij heeft natuurlijk. Daarnaast mogen wij pas na 14h00 het park op (i.v.m. de drukte). Maar daar hoor je me niet over klagen:), dit is echt een groot voordeel want de entree is natuurlijk gratis voor Cast Members.
Ook krijgen we kortingen in restaurants en boetiekjes, heel leuk!
Ik hoop dat jullie een leuke vakantie gehad hebben, neem aan dat jullie inmiddels weer terug zijn.
Liefss Nadia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
